به گزارش شبکه تلویزیونی اقتصادایران، انگلیس کشوری است که در میان آبها محاصره شده و از قدیمالایام صنعت کشتیرانی و شیلات پررونقی داشته است که بخشی از هویتش را تشکیل دادهاند. ماهیگیران و فعالان صنعت شیلات انگلیس در زمانی که بحث در خصوص خروج این کشور از اتحادیه اروپا مطرح بود، به شدت طرفدار این موضع بودند و گمان میکردند وقتی برگزیت محقق شود، آنها میتوانند بدون نگرانی از قوانین سهمیهبندی صید اتحادیه اروپا، کسب و کار خود را آزادانهتر و پرسودتر پیش ببرند. ماهیگیران بارها تظاهرات دریایی در حمایت از برگزیت راه انداختند و سیاستمداران انگلیسی و به خصوص بوریس جانسون نخست وزیر این کشور بارها در سخنرانیهای خود بخش شیلات انگلیس را یکی از بزرگترین برندگان برگزیت معرفی کردند.
اما آنچه که عملا اتفاق افتاد فرسنگها با وعدههای مطرحشده فاصله داشت و امید ماهیگیران را ناامید کرد. آنها میگویند توافق تجاری انگلیس با اتحادیه اروپا باعث محدودیت شدید صنعت شیلات انگلیس شده است.
دیوید پسل مدیرعامل حراجهای شیلات در جنوب انگلیس خودش یکی از افرادی بود که در سال ۲۰۱۶ به خروج انگلیس از اتحادیه اروپا رای مثبت داد اما حالا معتقد است که این بخش از همه جهت ضرر کرده و علتش هم عدم پایبندی دولت انگلیس به تعهداتش است. بوریس جانسون در زمانی که توافق تجاری کشورش با اتحادیه اروپا در دوران بعد از برگزیت را برای رسانهها توضیح میداد این جملات را گفت: «برای اولین بار بعد از سال ۱۹۷۳، ما کشور ساحلی مستقلی خواهیم شد که بر تمام آبهایش کنترل کامل دارد.» اما به تدریج بر فعالان صنعت شیلات انگلیس مسلم شد که این حرف او هیچ معنایی ندارد.
ماهیگیران و صاحبان کسب و کارهای شیلات در انگلیس امیدوار بودند که جدایی از قید و بندهای قوانین اتحادیه اروپا باعث شود که آنها هر چقدر که میخواهند در آبهای ساحلی انگلیس ماهی بگیرند و دیگر نیازی به هماهنگی با سیستم پیچیده سهمیههای صید اتحادیه اروپا وجود نداشته باشد. آنها همچنین امیدوار بودند که دیگر قایقهای خارجی حق ماهیگیری در آبهای انگلیس را نداشته باشند. اما بر اساس توافق جدید تجاری انگلیس و اتحادیه اروپا، قایقهای خارجی حداقل تا پنج سال و نیم آینده حق دارند وارد این آبها شوند و صید کنند. تازه بعد از گذشت این مدت، احتمالش هست که مذاکرات در مورد سهمیه صید بین انگلیس و اتحادیه اروپا از سر گرفته شود.
با توافق فعلی بین انگلیس و اتحادیه اروپا، مشکل دیگری هم پیش روی صادرکنندگان محصولات غذایی دریایی انگلیس قرار گرفته است. صادرکنندگان میگویند خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و توافق بعدی بین طرفین به این معنی است که کاغذبازی بسیار طولانی و گستردهای برای صادرات از انگلیس به اتحادیه اروپا باید انجام بگیرد که ممکن است بخش شیلات انگلیس را با مشکلات جدی مواجه کند. تا همین جا هم بازرسیهای مرزی و امور گمرکی که در زمان عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا هیچ مشکل خاصی ایجاد نمیکردند حالا به خصوص در مورد بارهای فاسدشدنی به یک مشکل بسیار بزرگ تبدیل شدهاند. این در حالی است که بحران کرونا هم بحران برگزیت را تشدید کرده و باعث شده که قیمت محصولات غذایی دریایی و نیز تقاضا برای آنها پایین بیاید و درواقع بخش شیلات انگلیس دارد از همه طرف ضربات سنگینی را تحمل میکند. صادرکنندگان انگلیسی در بخش شیلات حالا درواقع راحتترین مقصد صادرات خود را که اروپا بود تا حدی از دست دادهاند.
در ماه ژانویهای که گذشت، این وضعیت حاد باعث شد صاحبان کسب و کارها در حوزه شیلات از نقاط دوردستی مثل اسکاتلند خودشان را به لندن و مقابل پارلمان انگلیس برسانند و به ناکارآمدی دولت در زمینه مذاکرات تجاری با اتحادیه اروپا اعتراض کنند.
در این میان بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس که در ماههای اخیر به دلیل عدم مدیریت درست بحران کرونا و بحران برگزیت و کشاندن کشور به سمت بحران اقتصادی تحت انتقادهای شدیدی قرار گرفته است، این وعده را مطرح کرده که دولت صندوق ۲۳ میلیون پوندی برای ارائه غرامت به آسیبدیدگان در بخش شیلات انگلیس تاسیس خواهد کرد و در سالهای آینده هم برای حل مشکل تاخیرهای مربوط به بوروکراسی اداری و نیز حمل بارها تدابیری خواهد اندیشید. اما به نظر نمیرسد که ماهیگیران که از برگزیت و توافق پس از آن زخم خوردهاند به این زودیها قادر به کنترل ضرر و زیانی باشند که متوجهشان شده است. حتی صادرکنندگان محصولات غذایی دریایی هم به این غرامتها امیدی نبستهاند و میگویند هزینههای سرسامآور صادرات دارد آنها را به سمتی میبرد که کسب و کار خود را تعطیل کنند. در این شرایط، احتمالش هست که بخش شیلات انگلیس با آن سابقه طولانی واقعا در مسیر زوال قرار گرفته باشد.